Ya'qub bin Ibrahim telah menceritakan kepada kami Ima'il bin 'Ulayyah telah menceritakan kepada kami 'Abdul 'Aziz bin Shuhaib menceritakan kepada kami daripada Anas bin Malik bahawa Rasulullah SAW berperang di Khaibar. Maka kami melaksanakan solat subuh di sana di hari yang masih sangat gelap, lalu Nabi SAW dan Abu Thalhah mengenderai tunggangannya, sementara aku membonceng Abu Thalhah. Nabi SAW lalu melalui jalan sempit di Khaibar dan ketika itu lututku menyentuh paha Nabi SAW. Lalu beliau menyingkap sarung daripada pahanya hingga aku dapat melihat paha Nabi SAW yang putih. Ketika memasuki kawasan kampung beliau bersabda: "Allahu Akbar, binasalah Khaibar dan penduduknya! Sungguh, jika kami mendatangi KAWASAN suatu Kaum, maka (amat buruklah pagi hari yang dialami oleh orang-orang yang diberi peringatkan itu) ' (Qs. Asf Shaffaat: 177). Beliau mengucapkan kalimat ayat ini tiga kali." Anas bin Malik meneruskan, "(Ketika itu) orang-orang keluar untuk bekerja, mereka lantas berkata, 'Muhammad datang! ' 'Abdul 'Aziz berkata, "Sebahagian sahabat kami menyebut, "Pasukan (datang)! ' Maka kami pun menakluk mereka, para tawanan lantas dikumpukan. Kemudian datanglah Dihyah Al Kalbi seraya berkata, "Wahai Nabi Allah, berikan aku seorang wanita daripada tawanan itu!" Maka Nabi SAW berkata, "Pergi dan bawalah seorang tawanan wanita." Dihyah lantas mengambil Shafiyah binti Huyai. Tiba-tiba datang seseorang kepada Nabi SAW dan berkata, "Wahai Nabi Allah, Tuan telah memberikan Shafiyah binti Huyai kepada Dihyah! Padahal dia adalah wanita yang terhormat daripada suku Quraizhoh dan suku Nadlit. Dia tidak layak kecuali untuk Tuan." Beliau lalu bersabda: "Panggillah Dihyah dan wanita itu." Maka Dihyah datang dengan membawa Shafiah. Tatkala Nabi SAW melihat Shafiah, beliau berkata, "Ambillah wanita tawanan yang lain selain dia." Lalu Nabi SAW memerdekakan wanita tersebut dan menikahinya." Tsabit berkata kepada Anas bin Malik, "Apa yang menjadi maharnya?" Anas menjawab, "Maharnya adalah kemerdekaan wanita itu, beliau memerdekakan dan menikahinya." Ketika berada diperjalanan, Ummu Sulaim merias Shafiah lalu menyerahkannya kepada Nabi SAW ketika malam tiba, sehingga jadilah beliau pengantin. Beliau lalu bersabda: "Siapa sahaja daripada kamu semua yang memeliki sesuatu hendaklah ia bawa kemari." Beliau lantas menggelar hamparan yang dibuat daripada kulit, lalu datanganlah orang ramai dengan membawa apa yang mereka miliki. Ada yang membawa kurma dan ada yang membawa keju/lemak." Anas mengatakan, "Aku kira ia juga menyebutkan sawiq (makanan yang dibuat daripada biji gandung dan adonan tepung gandum). Lalu Nabi SAW mencampur makanan-makanan tersebut. Maka itulah walimahan Rasulullah SAW."