(BUKHARI - 313): Muhammad telah menceritakan kepada kami -iaitu Ibnu Salam- berkata, telah mengkhabarkan kepada kami 'Abdul Wahhab daripada Ayyub daripada Hafshah berkata, "Dahulu kami melarang anak-anak gadis remaja kami ikut keluar untuk solatt pada dua hari raya. sehingga suatu hari ada seorang wanita datangi ke desa Qashra Banu Khalaf, wanita itu menceritakan bahawa suami daripada saudara perempuannya pernah ikut berperang bersama Nabi SAWsebanyak dua belas peperangan, ia berkata, 'Saudaraku itu hidup bersama suaminya selama enam tahun.' Ia menceritakan, "Dahulu kami sering mengubati orang-orang yang terluka dan mengurus orang yang sakit.' Saudara perempuanku bertanya kepada Nabi SAW, "Apakah berdosa bila seorang daripada kami tidak keluar (mengikuti solat hari raya) kerana tidak memiliki jilbab?" Beliau menjawab: "Hendaklah kawannya memakaikan jilbab miliknya untuknya (meminjamkan) agar mereka dapat menyaksikan kebaikan dan mendo'akan Kaum Muslimin." Ketika Ummu 'Athiyah tiba aku bertanya kepadanya, "Apakah kamu mendengar langsung daripada Nabi SAW?" Ummu 'Athiyah menjawab, "Ya. Demi bapaku!" Ummu Athiyah tidak mengatakan tentang Nabi SAW kecuali hanya mengatakan 'Demi bapaku, aku mendengar beliau bersabda: "Hendaklah para gadis remaja dan wanita-wanita yang berkurung di rumah, dan wanita yang sedang haid ikut menyaksikan kebaikan dan mendo'akan Kaum Muslimin, dan wanita-wanita haid menjauh daripada tempat solat." Hafshah, "Aku katakan, "Wanita haid?" Wanita itu menjawab, "Bukankah mereka juga hadir di 'Arafah, begini dan begini?"